Добавлено (23-Май-2012, 02:02)
---------------------------------------------
. ! . ! . ! . ! . ! . ! . ! . !

Sevgi yoki . . .

"Biz adashgandik. Bu shunchaki insoniy tuyg'ular edi. Rahmim kelgandi chunib turibsanku?"
Фарходни бугун боши қотган. Наргизадан нимани кутганди? Қандай қилиб унга боғланди? Бир неча ой олдинги Наргизага булган талпинишидан асархам қолмади. Наргизани чуниш мумкин. Биринчи эри билан турмуши булмагач уни чунадиган ягона инсон чин севган инсонининг дусти. Қизиқ нега севган инсонидан кура унинг дусти Наргизани яхшироқ чунади?
Фарход шуларни уйлади. Яна Иродани хаёлан йуқлади. Сунги пайтларда уни куп уйлаяпти. Соғиндим деишга иккиланади. Соғиндим деса Наргизага хиёнат қилгандек юзи қизаради. Кеча ажрашиш хақида айтиб хато қилди. Шуни уйлаб узига аччиқ қилди. Йуқ, орқага йул йуқ. Қадам қуйиб булдим. Ирода мени хаётимда булмаг, уни учратмаганман хеч қачон. Юрагимда фақат битта қизга жой бор. Уша қиз Наргиза. Фақат хозир унга оғир. Уни чунишим керак. Онаси улганини қабул қилолмаябти. Узимни уни урнига қуйсам, дунёга ут қуйгим келади. Онамсиз яшолмасам керак? Наргиза эса чидади. Ранги кетиб, хаёлга куп бериладиган булиб қолди-ю имкони қадар хаммасига чидади. Хозир яна ота уйида. Мен нима қилябман узи? Бизани таништирган айнан шундай холат эди. Йуқ деярли шундай эди. Хозир уни чунадиган бегона сирдоши, бошини силаб овитгувчи онаси йуқ. Яна интернетга киради, уртоғимга хат ёзади. Мирзани эса туйи бувоти. Олдингидек вақт ажратолмайди... Йуқ мандан бошқа одам Наргизани чунмиди. Овитишига, ғам-аламини бироз булсада униттиришига ишонмиман. Хохламайман хам! Наргиза бахтли булишга хаққи бор. Қайни отам уни мажбурламай кунглига қарасалар эди, дустим билан хозир бахтли булишарди. -- Фарход уйларидан узи хам сесканиб кетди. "Дустим билан бахтли? нима деганим бу? Мен биланчи?" Фарход бу гапи билан узини даюсалардек сезди. Эри булиб шу гапни айтганидан уялди. Наргизани уйга олиб келишни уйлади. Лекин олиб келгани билан яна кунглини оғритиб қуйсачи? Шундоқ хам бахслашганида узини зурға бошқариб туради. Эрдан қайтгани, дустини халигача севишни юзига соварай дейди. Қайтиб олиб келмаса хам булмайди. Ховлисида бир дунё қариндошлари яшайди. Уларни олдида бошини қандай кутариб юради? Холасини "Онангни ахир қаро гур қилдинг, бунча бахтсиз булмасанг?" деган гапидан сунг ота уйига сира боргиси келмасди? Фарход шуни уйлаб вақтни кетказмай Наргизани уйга олиб келди. Аслида уни уйга олиб келишига бошқа сабаблар куп. Хар қандай сабаблардан Наргизани соғингани устун келди. Уни соғинмай буларканми? Унча узун булмаган сочи елкасига тегар тегамас булиб туради. Унг қулоғини беркитиб йузини эркатой силаган бир туп сочини Фарход рохатланиб силайди. Наргизани юзидаги майда тошмалари узига унчалик ёқмасада, Фарход буни "бу фақат сенга берилган гузаллик сири" деб мақтайди. Шу тошмалар бахонасида унга узоқ тикилиб утиришни ёқтиради. Лекин қандай узоқ тикилсинки, ним табассумли лаблари буса қумсаб минг турл чизиқ чизса? Наргизани кузлари жуда фирибгар. Тукган куз ёшларига қарамай доим кулиб туради. Хиёнатни курган кузида хамон одамларга ишонч намланиб туради. Шу билан бирга қора парда унинг кузларини охиста ғамгин булоқдан суғоради. Бу куз Фарходни кундан-кунга суниб бораётган севги оловини қайта гуриллатишга қодир. Аммо узоқ қаролмайди Фарходига. Аста ер чизиб бошини қуйи солади. Худдики нозик тансидан кечаётган хаяжонга ишорат қилгандек. Ёки юзини буриб олганда қулоқ остидаги чандиғи ял-ял ёниб ороми учун буса истайди?...
- Бас бошқа чидолмайман?! Фарход ака биз севмаймиз. Шунчаки... -- Наргиза умур йулдоши айтмаган сузларни очиқ узи айтди.
- Наргиза ман сизни чунишга уриняпман. Лекин эндигина икки йил яшадик, хали хаёт олдинда. Купи кетиб ози қолди, битта фар.. -- Фарход "фарзанд курсак булгани" дишдан узини базор тухтатиб қолди. Бундай деб яхши кунларга ишора қилмоқчи булди-ю лекин бу гап Наргизага акси эшитилиши турган гап.
- Айтинг!? Юзимга солин. Нима қил дисиз? Хафа булманг докторлар сизни хафа қилмаслик учун шундай дишган. Ман нимадур гунох қилганман. Мана жазоси. Фарзандим йуқ. Мирзани севишини билиб бошқасига эрга тегиб кетдим.
- Бумаган гапларни гапирма. Юкларини жойига қуй. Сани хич қатга қуйвормиман. -- Фарход эхтиёткорлик билан Наргизани бағрига олмоқчи булди.
- Қуйинг Фарходака, керакмас? Отамга бой куёв керагиди, ана юзимгаям қарими уйнашини олдига кетти. Фарход ака Мирза манга ишонмади. Яхши гапирдию лекин "орзу Хавасим бор" деб мандан узоқлашди. У доим хаста онам туйимни курсин деб йиғларди. Афсус насиб булмади. -- Наргиза куз ёшини қулидаги кийимга артиб, тахлаб сумкасига солди.
- Утган гап утмишда қолди. Бу тақдир. Ахир менам бир амалладимку?
- Ха сизниям Иродездан айирдима? Шуни биламан.
- Йуқ жоним. Йуқ. У бир танишим эди. Унга уйланаман деган эмасдим! Булди бу хақида бошқа гаплашмимиз. Ота-онадан айиб қидириш яхшимас. -- Фарходни бироз тили чалкашди. Наргиза бирор вақт отасини уйида яшаб турса қайтиб олиб келишини уйлади. Орадан икки кун утмай Мирза шикоят қилиб қунғироқ қилди. Фарход унга купам чунтирмай гушакни қуйиб қуйди. Наргиза ажрашаман деб узоқ вақт юрди. Фарход эса буни сира истамади. Шу-шу тинчиб кетишди.

. . . . . Бахтли кунни белгилаган айрилиқ ! . . . . .
Электрон пучтага хат келди.
-- @ " Урто нима дишни билмиман! Яна узин бир нима қил!
-- @ "Нима булди тинчлими? АССАЛОМУ АЛАЙКУМ! -- одатда сухбат шундай ғалатироқ бошлангани учун Фарход этиборсиз месенжерни ёпиб қуйди. Ёзма ишини давом эттирди. Жавоб келди.
-- @ Энди қайни отанг хам йуқ! Я в шоке вашше! Билмадим нима дишни! Хозирча фақат бекиниб утирибман. Нима қламиз!? Тез бул, хал қил! Манга ужа смслар ёзвоти!

Добавлено (24-Май-2012, 20:16)
---------------------------------------------
P.S hikoya yakun topgandi. Bitta forumdoshimizni deb o'chib ketti!

Добавлено (26-Май-2012, 00:27)
---------------------------------------------
T700 aparatim yo'qligi bois lotinda yozaman. comp bazi ishlar sabab band.
2-qism.
--@ Qachon. Nechida chiqarisharkan?
-- @ Bugun 3-kun o'rto. Mazalari yo'q dib eshitganidim?
Messenjerga yana bir odamdan xat kelgani xaqida malumot ko'rindi. Xat Munisadan.
-- @ Assalomu Alaykum akajon!
-- @ Vo alaykum Assalom! Munisa Alloh sabir bersin. Man hozirgina Mirzadan bildim. Nega manga xabar bermadilar?
-- @ O'zimiz bilan o'zimiz o'ralashib qoldik. Endi hech kimsiz qoldik.
-- @ Unaqa demagin. O'zin yaxshimisn singlim? Nargizani axvoli qana?
-- @ Akajon Nargiza opamga yordam kerak. Hech kim bilan gaplashmayabtilar. Kuchli bo'lishni istavottilaru, lekin ohiri nima bo'ladi deb qo'rqvomman.
-- @ O'zin tuzumisan?!
-- @ Man o'zimga keldim. Biroz ko'nikishim qiyin bo'votti. Har kuni adajonim uyaga qaytishlarini kutib o'tiribman. Farxod aka nega nevidim qivoldiz?
-- @ Man shettaman. Yo'lga chiqdim 3-4 soatda yetvolaman. San openi gap bilan aldab tur. Manga raqamini ber hozir telefon qilaman.
-- @ O'chirilgan! Manga telefon qiling. Op kirib beraman. Gaplashsala bo'ldi. XXX6758
-- @ ol trubkani.
- Munisa Nargizani singlisi. Nargiza birinchi turmushga chiqishi oldidan internetda har xil odamlarga uchramasligi uchun Munisani Mirza bilan tanishtirgan. Mirza do'sti bilan tanishtirgan. Usha usha aka-singil tutinishgan. Farxod va opasini to'yidan keyin ham akajon deb murojat qilishga odatlangan.
- Alo!?
- alo akajon? Mana hozir kirvomman.
- Alo Nargiza jonim yaxshimisan? O'zini qo'lga ol. Allohni irodasi ekan. Sabr qilishimiz kerak!
- Manga yordam berin. Sizga juda muhtojman.
- Yarim yo'ldaman deyarli. Singlini qo'rqitma. U bilan gaplash. Sendan boshqa yana kimi bor? Tuzukroq qarindoshingam yo'q. Hammasi boylik talashib yotkandur.
- Farxod aka yig'lagim kevotti. Amma, Hollam rossa urishdi lekin yig'lolmayabman! Esizdami oyimga atab sher yozib bergandiz shuni ko'rsam suv bo'lib yig'liman. Lekin bugun...
- To'ri qilasan dod voydan naf yo'q. Kuchli bo'l. Man tezda boraman.
- Shunaqa sher yozib beringki, ko'z yosh to'g'oni buzilib ketsin. Yuragimdagi alam o'rnini otamga bo'lgan sog'inch egallab olsin.

Добавлено (26-Май-2012, 13:00)
---------------------------------------------
3-qism.
Фарход бундай холатда нимани ёзади? Фақат бир одамни энди йуқлиги билан хач нима узгармагандек гуёки. Аслида қайни отаси бир катта оилани махкам тутиб турганди. Хаёлини базор жамлаб фақат 4 қаторгина шер ёзди. "Дард устига чиппон" булиб хайдовчи бир дақиқа жим булай демайди.
- Ха укам!? Бирор киминг улдими? Азадорларга ухшайсан? -шундай деб совуқ қах-қах отиб кулди. Ёки Фарходга шундай туйилди.
- Қайни отам улдилар.
- Ия шунақасиям буладими? Халиям қайни отасига йиғлидиганлар бораканда? - хайдовчи кулавериб рулни зурғаттан ушлаб қолди. Жуда бемаза одам эканми уйлади Фарход. Азадор екан демайдия?
Бугун Фарход Наргизани синглиси ва укасини уйига олиб кетти. Наргиза ота уйидан кетишни сира истамасди. Лекин қололмайди. Бир тарафидан эрдан қайтган номи бор, бошқа тарафдан уни бу уйга боғлаб турган фақат хотира қолди. Қолгани қариндошлар тарафидан таланиб булди. Хар бир уйни каттаси булиши керак экан. Булмаса оила дегани чупони уйқуга кетган подадек тарқалиб кетар экан. Наргиза эрини уйига қайтишга кунди. Фарход вилоятга қайтди. Тазияга шошиб иши чала қолганди. Наргиза шу сабабдан уйга қайтишга кунганди. Бир тарафи укаси ва синглисини уйлади. Наргиза бахтли кунларга етиб келганини билмасди. Уйга қайтганидан бери укасини кайфияти яхши. Қайни отасига хамрох бувоган. Қаёқларга бориб, бир нималари қилиб келишади. Базан уй болага тулади. Шундай кунларни бирида Наргиза узига-узи кутилмаган саволларни берди. - Мен бахтли булишим мумкунми? Севги деб улдим куйдим деган ёшдан утиб булдим. Фарход мен билан қолди. Демак фақат улар билан бахтли буламан. Фарзанд куришни истайман. Хаммаси биз истагандек эмас, одатий оилаларда булганидек булишини истайман. -Наргиза хаёлий савол жавобларга берилиб кетиб Мунисани қайтганини сезмай қолди.
- ... Наргизапо?! Вой вууу!? Тиржайишиз бошқача? Акам қайтарканларми?
- Нима дисан? Поччен қайтвотганакамилар?
- Вой опа сизга нима булди? Нимадан уялвоссиз? Ман сиздан суравомман?
- Эйй бор киймини алмаштир? Нега бошимни айлантирасан? - Наргиза уйлаганларини худди синглиси эшитгандек уялиб кетти. "мана курасан ман энг бахтли аёл буламан" деб пичирлаб узини тартибга келтириб қуйди.
Тамом!
Бу булган воқиаларга асосланиб ёзилган. Фақат 4 йил оралиқни бирлаштириш қийин булди. Хозир Наргизани бахти тукис булишига бир фарзанд етмаябти. Севишганлар хар замонда қунғироқлашиб туришади. Куни кеча Мирза билан куришганди.

Добавлено (26-Май-2012, 14:40)
---------------------------------------------
Amakim bn tezro maslaxatlashin,ichiniz qurib ketdi.

Добавлено (26-Май-2012, 19:20)
---------------------------------------------
Nosir,sizga ham omad tilayman.Qizlar daraxtda ösadi,kerak payti silkitib tanlab olamiz,deb öylaydigan onaxonlarimizning borligi ham haqiqat,afsuski...Ijodingizga baraka.Davomini kutamiz

Добавлено (12-Июн-2012, 21:07)
---------------------------------------------
Dala hoxvli!

Qorong'u xonada Nozimni ovozi eshitilib turdi. Biroz vaqt o'tgach jimib qoldi. Yonida uxlab uxlolmay ko'zini ochishga erinib yotgan ukasi be ehtiyor suxbat tugaganidan quvonib ketti.
- Aka Uxlab qoldizmi? --so'radi u.
- Yo'q xali uxlaganimcha yo'q. --To'satdan chiqqan ovozdan cho'chib ketgan Nozim joyidan qilt etmay javob berdi.
- Ertaga ishmi?
- Yo'q, ertaga yakshanbaku? --Bu savollar sababini chunmagan aka telefon ekraniga qarab sms yozishni boshladi.
- Shunga qolganlarni uyqusini xarom xilish shartmikan? Ertaga dala xovlida xashar qilmoqchidik. Uxlab dam olsak bo'lardi? -- Uka bu so'zlarini ancha dadil gapirdi. Huddi akasi hech nima qilmaydiyu, hamma ishni o'zi qotirib qilib qo'ygandek. Qo'shni xonadan tinchlik talab qilgan oyisini ovozini eshitib, Nozim ukasini ustiga bir mushtni tashladi. Shundan keyin uka "hiq" etgan ovoz chiqardiyu xona jim bo'lib qoldi.
Dala xovli katta bo'lmasada bog' desang arzigulik. Xar qanaqa meva daraxtidan topiladi. Havosi, umuman tabiati juda musaffo. Nozim bolaligidan bu yerlarga kelishni juda yaxshi ko'radi. Mevasi shaftolidek keladigan o'rik daraxti tagidagi, bobosidan qolgan supada cho'zilib, shirin uxlashni ko'pdan beri juda sog'ingan. Lekin endi kelsa avvalgi izzat, xurmat yo'q. Bobosi ekkan rayxonni yoqimli hidlari endi noyob atirdek bo'lib tuyiladi. O'rik daraxtiga hechkim tayyor qilib suv sepib qo'ymaydi. Dala xovlini ishi ko'pligidan supaga yetib borsa katta gap. Ayniqsa bu yilgi kuchli yog'ingarchiliklardan keyin bir yoqda uyni devorlari nurab yotibti, singan daraxtlarni maydalab tomdagi omborga joylash kerak. Nozim bir amallab qochib qolmoqchidiku? Dadasiga yo'q diyolmadi. O'qishni baxona qilay desa dam olish kuni. Ichida qandaydur rejalarni pishitdi shekillik, mashinani o'zi xaydashini aytib shart qo'ygandek bo'ldi. Asli buyam bir baxona, qarorini o'zgartirganini bildirmaslikni yo'li. Agar bugun bormasa yil davomida qancha rejalari tagiga olishi aniq. "Ishlamagan tishlamaydi" axir. Birinchidan yozda birinchi bo'lib dala xovliga Nozim boradi. Bu yilgi tavallud kunida o'rtoqlarini shu yerga taklif qilmoqchi. Undan keyin ulfatlar bilan kelishi kerak. Oilaviy hordiqni xam shu yerda o'tkazish an'anaga aylanib bo'lgan. Nozim shularni o'ylab borishga o'zida istak toptimikan dersiz? Yo'q. Nozim dala xovliga Nazirani olib kelmoqchi. Qo'l-oyog'i qandayligini buvijonisini maktabida imtoxon qilib ko'rishni o'ylagan. Nozim hayollarini chegarasini ko'rolmay turganida, dadasini ovozi uni o'ziga keltirdi.
- Tezroq bo'lsangchi?! Ovqat pishgani qachon edi! O'tinlarni olib chiqib qo'ysak, kechgacha devornimi mayda ishlarnimi bitirar edik. Balki xammasiga ulgurib bugun tugatarmiz? --Nozimni dadasi o'tinlarni arqon bilan boylab yana uzatdi.
- Be malol ulguramiz dada. Muncha shoshasiz? Qorin ochiga yo'qsizde a? --Nozim bu ishlarni istamigina qilganidanmi, dadasiga nima deb qo'yganini payqamay qoldi.
- Ochlikka yo'qsiz disande? O'zimni o'ylab yashiman to'rimi? Sizlar och qolib man to'yib ovqat yeyman doim shunaqami? -- Bu gaplarni kulib gapirsada ichida bir nima qilt etib joyidan surildi. Katta bog' o'tinlarni dast ko'tarib uzatib bergan dadaning ohirgi bog'lamni ko'tarishga holi yetmay qoldi. O'zing olib chiqib qo'y ishorasini qilib ariq tarafga ketti. Nozim labida tabassum bilan chaqqongina narvondan tushib o'tinni yuqoriga qarab uloqtirdi. Omadli uloqtirishdan mag'rurlanib ukasiga bo'yin cho'zdi. Oshxona derazasidan erkaklar suxbatiga quloq tashlab qo'ygan ona eri ketgan tarafga qarab-qarab qo'ydi.
- Nozim manga qara. Azim san dadanga sochiqni olib borib ber. --Buyruq oxangida aytilgan bu chaqiriqdan Nozim uff torti. Ukasi qolib oshxonaga qarashishni istamadi.
- Azim san oyimga qarashgin, o'zim sochiqni olib borib beraman.
- Ovqat tayyor man sani boshqa narsaga chaqirdim. Sochiqni ukang olib borib beradi.
- Tinchlikmi oyi? --Nozim oshxona eshigiga o'tirib oldi.
- Nega dadanga bunaqa bemani savol berasan? --past ovozda gapirilganiga qaramay bu gaplar xonada jaranglab eshitildi.
- Qanaqa savol, nima debman? --Nozim aynan nima ayb qilganini bilmasada boshini quyi solib oldi.
- "Ochlikka yo'qsizde emush?!" Jinni-pinni bo'lmadingmi bolam? Hech zamonda shunaqa gapirilganmi?!
- Voy nimaga ko'pirtirasiz?! Hazillashtikku ko'rmadizmi, o'zlariyam kuldilar?
- Hazil emas... --Eshikdan Azimni yugurib kelayotganini ko'rgan onaning gapi ichida qoldi. "Axmoq" deb qo'lida choynakni ko'targancha gaz oldiga yurdi. Azimni ortidan dadasi xam kelib dasturxonga o'tirdi. Nozimga tez yuvinishini aytib ayolini qo'lidagi choyni oldi.
Hasharni eng shirin joyi mana shu bo'lsa kerak? Odamni yegani ichiga tushadi. Badaniga singidi. Achchiq qilib dam yegan, qaynoq choy badanni yayratadi. Bazan katta-katta xo'plab choy simirganda odamni faylasuflik qobilyati ishga tushib ketadi. Teran fikirlay boshlaydi. Kamiga badandagi telni esgan shamol bir muzlatganida odam be extiyor "Ana Jannatning eshiklari ochildi" deb yuborishi aniq. Nozim katta farzand bo'lganigami yoki boshqa sababmi og'ir ishlarga yo'qroq. Uning ustiga ko'p kutilgan farzand emasdi. Baliki dadasi bitta farzandligi tasir qilganmi, qarindoshlar Nozimni boshlarida ko'tarib yurishadi. Tushlikka qaynatilgan "mexmon mastava"dan keyin choyxo'rlik qilib o'tirganlarida Nozimni uyqu bosib keldi. Uxlashga ruxsat tegarmikan degan umid bilan katta gapirishni boshladi.
- O'zi nima qilib biza sabzavot, mevala yetishtirib yuribmiz? Bozorda to'lib toshib yotibti?
- Iya Assalomu alaykum bozorda dorilangan meva sabzavotlar bo'ladi.

Добавлено (12-Июн-2012, 21:42)
---------------------------------------------
--Ona tezgina vaziyatni yengilatishga urundi. Shundoq xam erining boyagidan keyin avzoyi buzilib turibti.
- Biza dexqon emasmizku? Dala ishlari qora ish xisoblanadi bilasizmi? Dadam zavodni raxbari bo'lsalar, man yurist bo'sam, bu ishla endi bizaga yarashmidide?
- Ey manga qara?!
- Dadasi o'zim chuntiraman. --Ona piyolani stolga sezilar-sezilmas taqilatib qo'ydi. Nozim buni payqamadi. Dadasi nima demoqchiligiga qiziqib qarab turdi.
- Opa o'ziz chuntirin nevarezga. --Ota gapirsa o'g'lini xafa qilib qo'yishni bilib gapirmaslikka qaror qildi. Nozim dadasini raxbarligini gapirib ko'nglini ko'tarmoqchi edi. Aftidan no to'g'ri o'ylagan ko'rinadi.
- Bolam dadang raxbar bo'lgani bilan nima o'zgarar edi? Dehqonlikda baraka bor. Bobojoning xam xuddi shu ishlarni qilganlar. Usha paytda "Volga" olib yurardi. Lekin kelib o'zimizni dala xovlida shu ekin tekinlarga qarab yurardilar. Shu paytgacha yil o'n ikki oy biror martta bozorga yugurgan emasman. Biz dexqonchilikni o'zimizni extiyojimiz uchun qilyabmiz? Biror marotaba bozorga oborib sotamiz deb qilgan emasmiz. Sen o'rganmagansan shuning uchun og'irlik qilyabti. To'g'ri xamma meva-sabzavotlar yo'qku, lekin bu xam muammo emas. Bizda yo'g'ini mana Qodir do'dadan olamiz. Qodir do'da kim bo'lganini bilasanmi? Xmmm!? Shundoq odam ham bog'dorchilikni yaxshi ko'radi. Qora ish demaginde bolam. Dadasi sen bolaginamni to'ri chun xali bolaligi bor. O'qishlari charchatgandurde? --Nozim o'zini gaplaridan uyalib qoldi. Tabassumli yuzlariga qizil rang oraladi. Buvijonisini gaplaridan ibrat olib boshini qimirlatib o'tirdi.
Quyosh toliqib boshini daraxtlar ustiga asta qo'ydi. Ko'p o'tmay xuddi o'zining xaroratidan eriganday xar tarafga erib oqdi. Supada buvisini qarindoshlar xaqidagi so'ngi yangiliklarini eshitib o'tirgan Azimni xayolini quyoshning daraxt ortidan miltirab oqishi egalladi. Nozim alla qachon eng moxir musovvir solgan bu manzaraga maxliyo bo'lib o'tirar edi.
- Azim qara olmalar quyosh nurida yo'q bo'lib ketgandek go'yo? Huddiki rassom mevalarni chizishni udalay olmay, duch kelgan nuqtaga bo'yoq tekazib qo'yganga o'xshaydi? --Nozim bu xolatga tarif berar ekan, qo'llarini yuqori ko'tarib holatni chizib berdi.
- Mening tasavvurimda quyoshning xiraligi ogoxlikka chaqirmoqda. Inson umridek menimcha? --Azim o'z fikrini aniq chuntirishga so'z topolmadi.
- Qanaqa inson umri? Nima demoqchisan?
- Tug'ilish bor, tog'lar ortida uzoqdan-uzoq ko'tarilgisi kelmay turgani kabi inson xam avval tug'ilishni istamas ekan. Lekin tug'ilgandan so'ng gurkirab yashay boshlaysan. Osmonga ko'tarilasan gurkiragan yoshlik davringni surasan. Zo'r kelsa bulut to'sadi ammo yana erkin nur sochasan. Quyosh nuridek ezgulik nurini sochasan. Bolalar bekorga quyoshni kulib turgan qilib chizishmaydi. Sababi u doim kulib turadi. Ammo bu dunyoda mangulik yo'q. Quyosh kabi bizlar xam botamiz. Xuddi yashash uchun kurashayotgan odamlar kabi quyosh o'zini xar tarafga uradi. Ufqqa yastanib oladi. Lekin o'lim xaq ekan. --Azim o'z so'zlarini mag'zini xali chaqib ulgurmasdi. Bularni hammasini kimdur unga aytib turgandek. Qiyoslashlari nechog'lik to'gri ekanini bilolmay jimib qoldi. Buvisiga savol nigoxi bilan qaradi. Diqqatini akasini gap boshlagani tortdi.
- Ayni damda meni o'ylantirgan narsani aytaman. Faqat jim turib eshit. Quyosh so'lg'in nurlarini daraxtlar ustiga yoyib qo'ydi. Zamin hira tortdi. Bu be takror jilolanib turgan rang qanchalik go'zal bo'lmasin, yuragimga bir g'ashlikni olib keldi. Huddiki zaminga boshqa yorug'lik qaytmaydi. Umrimiz shunday zulamtda qolib ketadi. Bu xiralikni yoritish uchun minglab uchqunlar kerak. Bu zarradek uchuqunni topishni imkoni bormikan? O'yladim yana. Iymon bir uchqun. Yaxshilik bir uchuq. Insonlar lablariga tomizib qo'yilgan bir tomchi tabassum ham bir yorug' uchqun. Azim ukajonim agar, agarda shunday bo'lsayu, biror kishi senga shu sanaganlarim sababli "dilim ravshan bo'ldi" desa demak sen quyoshni zaminga qaytaribsan. Yaratganning Jannatini bu dunyodan xam topibsan. Ko'zlaring borliqni o'z rangida ko'rish imkoniga yana sazovor bo'libti. Qanday baxt, qanday rohmat nuri bu?! --O'rtada sukut hukumron. Qozonga urilgan kapkir ovozidan boshqa ovoz yo'q. Yelpig'ichi bilan ko'z yoshlarini tusib utirgan buvisi bazan ko'zlardan chiqib ulgurmagan yoshlarini burnidan oqayotgandek tortib qo'yadilar.
- Aqilli, ser mulohaza bolalarim mani! Bugungi qilgan ishlaring xam bir uchqun aslida. Sizlar bir uchqun topibsizmi, ota-onangiz nur topibti! Ota-onangiz topkan nur men va raxmatlik bobong uchun ziyo bo'ladi. --Hanifa buvining yoshli ko'zlari kulib turardi.
Inson shunday ekan. Mexnatidan hech xam qochmaydi. Ming yil desang ming yil xizmat qiladi. Ammo ko'zida yosh bilan kulgan inson, faqat usha insongina mexnatining mevasini shirin totganda shunday bo'lar ekan. Biz aytamiz qolganlar mexnati zoye ketadimi deb? Yo'q hamma ekkanini o'radi. Asal qutisidan murabboq olinmaganidek, Qalampir ekkan odam hosiliga qalampir oladi. Bir iymonlik odam shunday eslatgan edilar. "Yaxshi kishining farzandi bir adashadi, bir qoqiladi, bir yiqiladida yana yaxshi bo'lib ketadi. Yomon inson esa qora niyatli ishlariga jazo olmayotganidan quvonadiku, oldinda farzandiga kasri urib ketishi mumkinligini inkor etadi."

Chunarsiz yakun topgan hikoyamni ko'rib hayron bo'lmang. "Nozim"ni "Dala hovli"ga qanday aloqasi bor deb savol berganlar bordir? Balki aynan shu uy avloddan-avlodga tarbiya, maskani bo'lar? Bir kunlik sar-xisob misolida butun umrini izga solganlar bo'lgandur ehtimol?!
Loading...