| Giyos | Сана: Чоршанба, 26-Ноя-2014, 07:36 | Изох # 1 |
 Сайт ашаддий мухлиси
Гурух: ФОРУМ МОДЕРАТОРИ!
Изохлар: 1130
Тақдирланишлар: 6
Хурмат даражаси: 59
Холати: Хозир йўқ
| Yengi loyiha. Hozircha faqat o’zim to’ldirib boraman. Bu yozmalarni, forumchilardan, beganalardan. Kim bo’lsa ham, arzigulik voqea bo’lgan bo’lsa, hammasini ko’chiraman. O’g’rilab olaman)) Ismlar sir saqlanadi. Hohlasa yozaveramiz.
2004-yil 5-sinfda o’qib yurgan paytim, ingliz tilidan repititorga qatnashardim. Farangizni ham birinchi marotaba o’sha yerda ko’rganman. Farangiz mendan 1 oycha keyin kelgandi. Boshida uni yoqtirmaganman. Oldiniga rosa urushardik, bir birimizani ko’rarga ko’zimiz yo’q edi. Lekin keyinchalik darslar sabab do’stlashib oldik.
O’qishdan doimo birga qaytardik, ba’zida piyoda, ba’zida avtobusda. Ora-orada sahiyligim tutib, yo’l-yo’lakay muzqaymoqmi, yoki biror bir shirinlik olib berib uni xursand qilishga harakat qilardim. Uyga borgandan keyin bo’lsa, darslarni bahona qilib, uy telefonigaga qo’ng’iroq qilib, juda soatlab emas-ku 20-30 daqiqacha gaplashardik))
Shunaqa kunlar o’taverdi... Keyinroq men ingliz tili kursida o’qishni tashladim, lekin baribir dars bo’ladigan kunlari Farangizni darsdan chiqishini poylab turardim. Chiqganidan keyin birga ketardik. Shunaqa qilib katta bo’ldik. Uni deb, exxee qancha bolalar bilan urushib chiqdim. Kaltak ham yedim))
Keyinchalik sotka olganimizdan keyin yarim kechasigacha gaplashib chiqardik)) Endi oldimizada Romeo va Juliyetta hijolatde) Hich qaysi bayram sovg’asiz o’tmasdi. Har bir bayramda bir birimizga sovg’a ulashardik. Lekin 2012- yil birinchi martta urushib qoldik. Uni etishi bo’yicha urushishimizga men sababchi emishman. Noo’rin rashk qigan emishman))) Keyin bir oy gaplashmadik. Rosa qadri bilinardi. Har kuni qo’ng’iroq qilaman derdimu, lekin g’urur o’lgur qo’ymasdi. SMS yozmoqchi bo’lib, o’lib tirilib zo’rg’a nimaladirlar dep yozardimu, lekin qani yuborishga “dux” yetsa. G’urur yo’l qo’ymay yozganlarimni o’chirib tashlardim).. Shunaqa qilib zo’rg’a bir oyni o’tqazdim. Bir kuni kechki paytroq telefonimga SMS keldi, qarasam Farangizdan ekan. Shosha-pisha SMS ni ochdim. Farangiz: “Nahotki unutish shunchalik oson”, - deb yozgandi... SMSni o’qib, vay shunaqangi hursand bo’lib kettim)) Yarashishga bohona topilgandide) Keyin men: “Nahotki qadrim bilingan bo’sa”, - deb SMS qaytarib yubordim. Keyin javobini kutishga sabrim yetmay, telefon qildim. Telefonni ko’targandan keyin, uni ovozini eshitib g’alati bo’lib ketdim. Chunki u yeg’lardi. Nima deyishni bilmay qoldim... U bo’lsa gapirardi: “Nahotki shuncha vaqt ichida, hech bo’lmasa bitta sms yozishingizga arzimasam. Bitta xatoyim, unutib yuborishingizga yetar ekande? Mayli, unaqada meni kechirin! Xato qildim”, - deb telefonni qo’yib qo’ydi. Umuman dovdirab qoldim. Hursand bo’lishniyam, hafa bo’lishniyam bilmadim. O’zimni qo’lga ovolib, qaytib telefon qildim. Haliyam yig’lardi. Gaplashib, bir amallab ovutdim. O’sha kuni rosa uzoq gaplashdik. Ertaga uchrashishga kelishib, xayrlashdik. O’sha kuni tong otishi shunaqangi cho’zilib ketdiki.))) Hullas ertasiga Uchtepa hokimyatini oldida ko’rishdik. U oldingiga nisbatan sal ozgandi. Anchagacha gaplashib o’tirdik. O’sha payt shunaqangi quchoqlab, bag’rimga bosgim kelardi... O’sha paytdigi xolatni tariflash qiyin. Lekin o’zimni bosdim. To’ydan keyin halol qilib, quchog’imga olaman dedim...
Shu kundan keyin uydagilarga, o’sha qiznikiga sovchilikga borilar deb qistaverdim, lekin hich ko’nishmasdi. Yarashib olganimizdan keyin, tez-tez alleyada uchrashib turdik. Men uni allaqachon bo’lajak rafiqam, kelajakda farzandlarimning onasi bo’ladi deb tasavvur qilardim.
Ozgina vaqtdan keyin yana urushib qoldik. Bu safar uzoqga cho’zilmadi. 1 haftadan keyin o’zim tel qildim... Negadir Farangiz hafa edi. Hafaligi ovozidan sezilib turardi. Keyin bilsam uyiga sovchila keganmush. Oldinlari ham sovchilar kelardi, lekin bunchalik siqilmasdi. Bu safargi sovchilar qanaqadir qarindoshligi orqali chiqgan ekan. Uyidagilarga ham bu kelgan sovchilar yoqibroq turganini aytdi. O’sha payt ustimdan birov muzdek suv quyib yuborgandek bo’ldi. Uyimdagilarni yana sovchilikga borishga ko’ndirishga harakat qildim. Har qanaqasiga so’radim, yalindim, to’palon qildim, lekin negadur o’ylab ko’rmasdan ham yo’q deyishardi. Bu yerda bo’lsa Farangiz yig’lab meni siqardi. 2 haftaladan keyin Farangiz yo’q bo’lib qoldi. Telefon qilsam ko’tarmaydi, SMS yozssam jovob kelmaydi. Shunaqangi havotir oldim, uyigacha bordim. Qani endi eshikni taqillatishga “dux” yetsa. Kutib kutib uyga ketardim. 10 kundan keyin o’zi telefon qilib qoldi. Telefonni ko’tarishim bilan baqirib so’kib berayotgandim... yaxshilab eshitsam piqillab yeg’layotgan ekan. Tinchlikmi? deb so’radim. Shunda u: “Bugun meni fotixa qilishdi. Meni kechiring, uydagilarga qarshilik qilomadim”, - deb battar yig’lab yubordi. Endi bu gapdan keyin men tamom bo’ldim. O’zimni qo’lidan hech nima ish kelmaydigan noshud ahmoqdek his qildim. To’g’risiyamde, 8 yil o’zim uchun asrab-avaylab kelgan qizimni birov kelib, ilib ketsa. Alam qilmaydimi?.... Shunaqa qilib to’y kuni belgilandi... To’ydan 2 xaftacha oldin Farangiz bilan oxirgi martta uchrashishga kelishib oldik... Har doim ko’rishadigan joyimiz, alleyada uchrashdik. Farangiz gapirmasdi faqat yig’lardi. So’ragan narsalarimga boshini qimirlatib javob qaytarardi...
Shunaqa qilib o’sha joyda Farangizga baxt tilab, u bilan xayrlashdim... To’yga keling dep rosa iltimos qildi. Hop didimu, lekin bormadim. Borolmasdim ham. Uni boshqa yigit bilan oq ko’ylakda yonma-yon o’tirganini xazm qilomasdimam. Usha kuni boshqa to’y ham bor edi. Usha yerga bordim...
Ҳаёт қизиқ деганларича бор экан, тақдиримдан нолимайман. Ёшим 24 да, аммо турмушга чиқиш хақида мендан ташқари ҳамма (якинларим, оила аъзоларим хавотирда, фақат бувим шошилма дейди) хавотирда. Кимга қанақа қилиб турмушга чиқай? Инсон ҳамиша кечиримли бўлиши керак, аммо фақат бир кунини уйлаши керак эмас. Қизиғи мен у билан куришмаганмиз. Фақат интернет орқали гаплашганмиз, танлаган инсоним Ўзбекистон фуқароси эмас, лекин Узбекистонда тугилган йилда бир марта 30 кунга келиб дам олиб кайтади. Нассиб килмаган экан январ ойида учрашолмаймиз, балки мени кидириб келар. Севишдик мехр қўйдик. Ора орада аразлашиб турар эдик, хар куни севишимизни ва ўзимизни эҳтиёт қилишимизни айтиб чарчамас эдик. Орадаги масофа, дийдорнинг узоқлиги рашкни янада кучайтирди. Ўзим ҳайрон қолардим. Бу менманми, нега вертуаль муносабатга боғланиб қолдим?! Чунки мен уни сезардим. Кўнглимга жуда хам яқин, ширин сўз, ўта мехрибон эди... Кунлардан бир куни сандан олдин бир татар қиз билан гаплашар эдим, у киз оила аъзолари билан Италияда эди, қайтишибди. Мени дўстларимдан сўраётган экан, лекин менга уни кизиғи йуқ, сени ҳаётимда учратганман. Агар нимадир бўлиб қолса унга бу хақида айтаман дедию, кўнглим ундан совишни бошлади. Эртаси куни, янгилигим бор, деб хурсандчилик билан ёзаяпти. Мени фарзандим бор экан, кетмасидан олдин хомиладор бўлган, Италияга бориб туғган. Мен бунга унчалик ишонмаяпман, расмларини жўнатаман. Фақат ростини айт, менга ўхшайдими? Деди. Ўхшайди дедим, Сен ота экансан бу улуғ шарифли отни ҳалолла, (қизалоқ энди бир ёшга тўлиши керак эди) оила аъзоларингга тушунтир, бирга бўлишингиз керак, қизингни уволига қолма дедиму, хайрлашдик!
Ойлар ўтиб, мени қидирди ва топгандан сўнг, кечиримли бўлишим керак деб, гаплашдим. Нимага қайта изладинг ахир хаммаси тугаган эдику, десам. Борганимда тушунтираман дедию, қайта бу хақида гаплашмасликни сўради. Бизни муносабат ҳар кунгидан баттар, рашк рашк остида ўтарди...
Хозир гаплашмаяпман, аммо қумсаябман. Менга Учалик ҳеч ким меҳр бера олмайди!
Loyihada, fikrlar, izohlar shart emas, hohlovchilar marhamat.Добавлено (13-Ноя-2014, 11:13)
---------------------------------------------
Men qachondir kimnidir sevib qolishimni kutardim. Uni juda chiroyli, qomatlari kelishgan deb tasavvur qilardim. Maktabni bitirib, kollejga kirdim. U yerda guruhimizdagi bir qiz menga qanaqadir boshqavha ko’rindi. U boshqacha edi. Keyin keyin uni yoqtirayotganimni bildim. Lekin unga ayta olmadim. Bitirgunimizcha ayta olamadim. Bilmayman. Balki rad qilishidan qo’rqgandirman. U paytlar telefonlar hali ommalashmagandi. 2 yildan keyin uni tasodiffan avtobusda ko’rib qoldim. Bu paytda telefonlarimiz bor edi. Raqamini oldim. O’zimnikini berdim. Haftada bir, ikki marotaba telefon qilib turardim. Unga juda bog’lanib qolayotganimni sezardim. Nazarimda u ham menga befarqmasdek edi. Bir kuni mendan so’radi. Sevganing bormi dib. Man ha. Bu sensan dedim. U bo’lsa, sevgini ham telefon orqali aytadimi. Uchrashuvga chaqirib aytmaysanmi dedi. Hop, chaqirib aytaman dedim. Lekin u meni hazilim deb tushundi. Ko’proq hazilkashroq bo’lganim uchundir. Bir kuni u mendan guruhimizdagi qolgan bolalarni raqami bormi yo’qmi so’radi. Bor dedim. Sms qilib jo’natdim. Oradan bir qancha kun o’tganidan keyin, boshqa kursdoshim telefon qilib, 3 kundan keyin uni to’yi ekanini, boramanmi, yoki yo’qmi so’radi. Gapira olmay qoldim. Chunki u menga bu haqida hech narsa demagandi. Telefon qilgan kursdoshimga, ozdan keyin o’zim qayta qo’ng’iroq qilishimni aytib, xayrlashdim. So’ng unga telefon qildim. To’ying bo’layaptimi dedim. U aybdorona, ha, dedi. Nima deyishimni ham, demasligimni ham bilmadim. Faqatgina baxtli bo’l, yana gaplashamiz deya oldim. To’yidan bir kun oldin SMS yozdim. Adashmasam, kompyuterga saqlab qo’yganman. U smsda unga baxt tilagandim. Baxtli bo’lishini. Baxtdan boshqa narsa unga begona bo’lishini aytdim. Keyin telefon qildim. Ancha gaplashdik. Asosan suhbat baxt tilash xaqida edi. Suhbat so’ngida u, to’yimga kelgin, kutaman dedi. Keyin, yo’q bo’lib ketma. Telefon qilib tur dedi. To’yiga 5-6 kishi bordik. Kechroq borganimizga, ko’pchilik keb ketibdi. Uzoqdan uni kuyov bola bilan o’tirganini ko’rdim. Menda nimadir chirt qildi. Bu yurak edi. Boshqacha urardi. Kursdoshlarimiz sur’atga tushamiz dedi. Hop deb, birga sur’atga tushdik. Kelin kuyov ortida turib. Usha joyda unga yana BAXTLI BO’L deb aytdim. U rahmat dedi. Ketayotganimizda, Bo’bdi deb qo’ydi. Tashqariga chiqdik. Ancha yo’lga piyoda yurdim. Uyga kelib, onamga rasmni ko’rsatdim. Onam, chiroyli qiz ekan, dedilar. Shunda yuragim yana chirt qildi. Nega onamga aytmadim. Onamga yoqarkanku dedim. O’zimdan o’zim hafa bo’lib ketdim. O’zimdan afsuslandim. Keyin boshlandi. Rosa tushkun kayfiyatga tushib qoldim. Hech narsa yoqmasdi. 2 oy shunday yurdim. Shundagina men orzu qilgan sevgimni topib, yoqotganimni bildim. Kech bildim. Juda kech. Vaqt hammasiga davo degandek, sekin sekin moslashdim. 4 oylardan so’ng, unga telefon qilmoqchi bo’ldim. O’zimni raqamimdan chiqmaslikka qaror qildim. Sababi, meni raqamimni saqlagan bo’lsa, ismim chiqsa, eri bo’lsa, hijolat bo’ladi dedim. Shunga o’rtog’imni raqamidan telefon qildim. Telefon qilib, Assalomu Alekum dedim. U tomondan ****** senmisan degan ovozi keldi. Ha menman, bitta so’zim bilan taniganingga qoyilman dedim. U bo’lsa, seni tanimay bo’ladimi dedi...
Hozirda u juda ham baxtli. Oxirigacha shunday bo’lsin. Uni baxtli bo’lishi, meni ham baxtli bo’lishim... Добавлено (13-Ноя-2014, 17:49)
---------------------------------------------
Эътибор берганимсиз, ичингигда узингиз билан гаплашиб савол-жавоб килганлигингизни, товба мен бунга ишонмас эдим, яна билмадим эшитишимча инсонда мунофик тоифа ва кофир тоифа жин булар экан. Бир танишим жуда хам чиройли, бегубор лекин оила аъзоларига нисбатан ичи коралиги бор эди, бирдан жин талабти, аввал психолок куригига кейин дори укол у аста-секин таъсир килиши натижасида эскилик, (алас, хатто кассобларнинг пичогининг гилофи борку шундан сув утказиб ичиришди) кейин домлаларга катнашди, бизада шунака авлиё утган экан, домалаларга укитар лекин фойдаси унча тегмадими, кучли домла топиш илижига кириб кетишди. Аввало худони узи асрасин, кимгадир фаришта мисоли инсонларга шунака фаришта урди деган гап чикаришди, кимдир психологик касал деб гап таркатди. Хуллас оила аъзоларини нимани эшитса барча барчасини килабошлашди, Инсонда жин кириб колса мияни бошкарар экан, дук пуписа, кузлари мошдек катталашган, уни уйкисидан халоватидан олиб ва иштахаси очилган булар экан. Худони узи асрасин, хар бир фарзанд дунёга келгани учун авввло кон чикарилади куй суйилади, баъзилар фарзандининг нима эканлигига ахамият беради. Лекин барига угил фарзандми киз фарзандми кон чикариш керак экан, мен ёзаётган вокеамга хам фарзандининг номига кон чикаришмаган экан. Кори домлалар билан маслахатлашиб 40 ЁСИН укиттиришга келишилди, бунинг учун 5 марта домлага укиттириши, бунга тайёрлаш керак булар экан. Домла БАҚАРА сураси укир экан, 27 оятидан жинлар тилга кириши, факат буни курган ишонади, хар хил хатти – харакатлар, узини узи бошкармаётганлиги маълум эди. Онасининг довдираб колишидан неччи марта охирига етказолмайман, тухтатгани боис жинлар домлани талаган, унинг бетоблигини хар борганида айтишар эди. Хуллас уйда 40 ЁСИН куни, укишни бошлаган пайт, отаси фарзанди йулига деб куй суйиб, давом эттирилди, яна уша жинларнинг тилга кириши, кандай савол берсангиз хаммасига жавоб оласиз, домла нега бунинг ичига кириб олдинг? Деса жаннатда юргандекман. Дейди, качон чикиб кетасан, дузахга улоктираман, чикиб кет, катта корилар изингга тушган – деса, чикаяпмиз булди кетяпми дейди, неччи киши Сизлар деса-биза жуда хам купмиз, деб жавоб беряпти, Иллохимни узи асрасин, бошига тушган инсонгина факат буни тушунади, хуллас кори домланинг айтишича, халиям ичидаги жинлари мусулмон экан, агар кофир булганида то жонини олгунча азоб берар эди, дейди, Оила аъзолар кил устида хаёт кечиргандек, халигача фарзандининг соглигидан хабардор, келгусида бундай холатлар такрорланмаслик учун хамиша дуода! Сиз хам дуо килган пайтингиз шундай ёвузликлардан панох тиланг, барчамизни ёмонликлардан Худони узи асрасин. Добавлено (19-Ноя-2014, 11:04)
---------------------------------------------
O'shanda 9 sinfda oqirdim. Maktabimiz yangidan qurilgan edi endi. Juda chiroyli edi. Oquv yili boshlanib ketdi. Biz esa paxtaga ketdik. 2 oy paxta terib kelib yana jonajon maktabga qaytdik. Bir kuni nima xam boldi informatika xonasiga kirib qoldik. Kirsak bizdan 3sinf kichkina qizlar qaysidir fandan qoshimcha darsga kelgan ekan. Ularga biroz hazil qildik. Ular ichida bir qiz boshqacha edi. Kiyinishi ozini tutishi. Lekin hali yosh edi. Unga kozim tushdiyu galati bob ketdim. Menda unga nisbatan qandaydir bir ajib tuygu uygondi. U qizni negadir oldin kormagan ekanman. Korgan bolsam xam e'tibo bermaganman. Keyin hazil xuzil gaplardan gapirdim. U boshqacha edi. Bilmadim balki uni sevib qolgandirman. Keyin biz darsga kirib ketdik. Uje chiqsam ular ketib bolgan ekan. Keyin u haqida qiziqib qoldim. Uni tanigan sinfdosh qizlardan surishtira boshladim. U obeddan keyin oqirdi biz ertalab. Yana bir tasodif u osha biz oqiydigan sinfda. Yana men otiradigan partada otirardi. Men shundan song ozgarib qoldim. Uni oylaydigan uni korgim kelardi. Shu maqsadda har kuni abeddan keyin ham maktabga tez tez qatnaydigan bolib qoldim. U bilan lekin yuzma yuz hali gaplashmagandik. Keyin unga xat yozdim. Xatni dugonasidan bervordim. Ertasiga berdingmi deb soradim ha dedida menga ham xat berdi. Oqib xursand boldim. Keyin shu tariqa xat orqali gaplashib turdik. Bir birimiz ni korsak salomlashardik faqat. Oradan oylar otdi. Maktabda qanaqadir tadbir bolish kerak edi. U keyin biz tarafga keldi. Dugonalari bilan tayyorlanishga. Keyin men ham bordim. Ular tayyorlanib bolgach uni kuzatib qoymoqchi boldim. Oshanda juda kuchli yomgir yogdi biz unaqa kop gaplasholmadik ham ular mashinaga otirib ketib qoldi. 8mart yaqinlashgandi men unga sovga oldim. Uni chaqirib qoliga bazor tutqazdim u oldiyu sinfiga kirib ketdi. Men esa hursand bob ketdim. Keyin biz songi qongiroqga tayyorlanishni boshladik. Uni ancha kormadim. Xat xam yozmay qoydi. Biz esa maktabni bitirib ham oldik. Imtixonlar boshlangandi. Uni bir marta kordim. Osha kuni ularning ham imtixoni edi. Keyin uni chaqirib rasmini soradim ertaga ob kelishini aytdi. Bu kunisiga ob keb berdi. Xursand boldim. Keyin shu joyda xayrlashdik.
O'shandan song imtixonlar tugadi. Biz maktabni tark etdik. Keyin yozgi ta'tilga chiqdik. Uni kocha kuyda korib turardim. Xar kuni uning rasmiga termulib u bilan suxbat qurardim. Oradan oylar otib yana maktab boshlandi. Ular endi ertalab oqiydigan boldi. Men esa kollejdan chiqib bir baxona qilib maktabga boradigan boldim. Bir kuni borib salom bersam menga qaramadi xam hayron boldim. Togrisi galati bob ketdim. Keyin xomush uyga qaytdim. Keyin dugonalaridan surishtirdim. Bilsam u meni sevmagan ekan shunchaki gaplashgan ekan. Gaplashib unaqa zor xam gaplashmaganmiz. Bir ikki marta gaplashganmiz yuzma yuz. Bilsam oshanda menga Yozilgan xatlarni uning yaqin dugonasi yozgan ekan. Buni dugonasi aytdi. Uning aytishicha u meni sevmagan. Lekin men uni juda qattiq sevgan edim. Unga ishongandim. Balki bu bizning yoshligimizdagi havas bolgandir. Tushunmay qoldim. Shundan song uyga borib uning rasmini yirtib tashladim, va unga oxirgi xat yozdim. Xatda yuragimdagi dardlarni tokib soldim. Va oxirida ALVIDO Deb yozdim. Yirtilgan rasmni esa xat ichiga soldim. Ertasiga xatni bir sinfdoshidan unga berib qoyishni iltimos qildimda ketdim. Uni daje kormadim xam. Keyin eshitishimcha xatni sinfdoshi 6rtoqlari bilan oqibdi. Unga yetib borganmi yoqmi bilmayman. Shu tariqa birinchi muhabbatim shu bilan yakuniga yetgan. Qay ma'noda javobsiz sevgI. Men xam yosh bolganman u xam. Balki tushunmagandurmiz. Добавлено (26-Ноя-2014, 07:36)
---------------------------------------------
Ула бир-бирини жуда севарди.Укишда танишиб,ёктириб колишди бир-бирини.Хаммаси яхшийди факат киз бола бошка миллат эди,йигит эса узбек.Укиш тугагандан сунг,йигитнинг гапига караганда,онаси уйлантириш харакатида юрганда,севган кизи борлигини айтибди.Онасига миллати маъкул кемаган ,лекин барибир бориб келаман дебди.Келса ,уйга кирмий,тугри кушниладан суриштиришни бошлабди.Кушнила яхши киз демаган эмиш.Онаси карши.Йигит келиб,шунака булди,манга 2нчи хотин буб тегакол дебди.Кизни дили жуда огринибди ва рад жавобини берди.У кизни тинч куймасдан факат сани севаман дер эмиш,кейин билишимизча уйдегиларига бориб,у киз узи мани тинч куймаяпти деган экан.Бу гаплардан кизнинг онаси хабар топиб,уларни учрашиб юришларига карши булди,хаттоки кизнинг кулидан телефонини об куйибди.Киз ишлар эди шу пайт,онаси билан ишга кетиб,онаси билан кайтар эди.Ишхонасини хам топиб олиб,йигит хеч тинч куймас эди.Бошкасига бермиман деб.Шунака холат устига кизнинг онаси келиб колиб,у болага сани бу ерда нима ишинг бор?деса,кизиз узи мани чакирди деб,уялмий ёлгон гапирибди.Кизнинг онаси кувиб солган болани.Кизнинг уй телефонига боланинг опасию,онасию,укаси телефон килиб,тинч куй!сан бизни тенгимиз эмассан!деб тинмий кизни дилини огринтириб юришарди.У киз факат йиглаб,хеч кимга дардини айтолмасди.Бола севаман деган гаплари ёлгонлигини англаган эди...
Билмадим...
Киз мани туйим уникидан олдинро буб утсин,деб факат бахтини сураб юрган экан.Ва шунака булди хам,факат туй куни киз бахтлимас эди,овутганим эсимда...Бошка шахарга туйдан кейин турмуш уртоги билан кетди.
Йигит хам уйланди.Бахтли булдими йуми оз муддат булса хам билмадиму,лекин мудхиш хабар етиб кеганиди...Йигитнинг турмуш уртоги ховли уртасидеги дарахтга узини осиб куйибди...товба килдим!Астагфируллах!Бироз вакт утгандан сунг эса,йигитнинг синглиси хам айнан уша ерга узини осган...Аллох кечирсин!товба килдим!Сабаби номаълум...
Киз эса бахтли булиб кетибди,турмуш уртогига кунгил куйибди ва 2та ширин угил фарзандли булган...
Йигитнинг укасини уйлантиришмокчи.Укаси битта кизни роса севибди.Киз оиласи суруштириб,булиб утган вокеаладан хабар топиб,рад жавобини беришган.Йигитнинг укаси учрашувга кизни зорга кундириб чикарибди ва нимагадир акасини чакиртирибди.Акаси келиб,илтимос укамга рад жавобини бериб,уни бахтсиз килманг,ман килган хатоим учун кийналиб юримман халигача.Укам манга ухшаб хаёт кечирмасин деб,расмни чикариб ва уша алдаган кизни расмини курсатибди,уни йукотганимда севишимми тушундим.Онаси манга бермади,бойрогига узатворди деб,ушандаяи ёлгон гапирибди.Балки у шунака тушунгандир..Учрашувга чиккан киз хайрон колибди,чунки суратдеги кизни танир эди ва лекин индамасдан кайтибди.Уша киздан биз шу учрашув хакида билиб олганмиз...
Хамма хам бахтли булсин илохим!Хеч ким хеч кимми алдамасин! Хаётнинг шу кундалиги билан булишгим келди .... Добавлено (26-Ноя-2014, 07:36)
---------------------------------------------
Fikrlar qoldirishingiz mumkin
Sog' salomatlik...
|
| |
| |
