Добавлено (02-Фев-2013, 15:04)
---------------------------------------------
Sizlar qoldirgan postlarni o'qib shu fikrga keldim manimcha bu yerga hamma o'zini shaxsiy hikoyasini yozarkan

Добавлено (02-Фев-2013, 16:40)
---------------------------------------------
Blasmi 670 postda manga yozgan ekansiz man buni hoz uqidim. Hikoyani siz yozmagansizku Umarchik hama sizga forumda Tasannolar etyapdi dib Odnoklasnik saytida Ravshanbek aytib qoldi ushanchun srazu kelib man yozmaganman QABILIDA yozdim bor gap shu.Agar rostan siz yozgan busez TAM berdim lekin Odam bunaqa ta'sirli qib yozmidide yig'lab tashadimuuu BARAKALLOH

Добавлено (02-Фев-2013, 17:00)
---------------------------------------------
Ona buyuk inson. Ularga qancha tarif bersak shuncha oz!
Ln bizni kamchikimiz bo'lgani kabi onalarimizda xam kamchlik bor. Axir ular xam biz kabi insonku!
Meni xaqim bormi yo'qmi bilmadim yozishga. Bu hikoyani yozishdan maqsad... Ha mayli hikoyamni yozganimdan keyin maqsadimni tushunarsiz degan umiddaman.

O'zim xaqida aytishdan oldin Onam haqida gapirmoqchiman. Onam oilada 4 farzand bo'lganlar. Onam oilada 3chi farzand, akasi opasi va singlisi bo'lgan. onamni 18 yoshligida Otam so'ramay ularni dadamga turmush bervorganlar. Dadam oilasi haqida gapirsam oilada 4 farzand bo'lgan dadam 2-farzand, 2 ukasi bo'lgan oilada qiz bo'lmagan.
Mana dadam va onam haqida qisqacha tarif. Oilamiz o'rta hol. Oilada biz 5 farzand edik. Men oilada 4 chi farzandman
Akam, opam, opam, kamina, va ukam.
Opamlar og'ir bosiq. Ln men juda sho'x edim. Bolalik sho'xlikda. Onam dadamdan noliverardi. Oilada dadam 2-darajali edi. Onam ko'chada ko'p o'tirardi xammani gapirib o'tirardi. agar biz haqimizda birov natog'ri gapirsa pushaymon bo'lardi. Akam umuman ayamga qarshi chiqolmasdi orzulari haqida gapirolmasdi. Akamni uylantirdilar albatta onam xoxlagan qizga. Sizlarda xam shunday bo'lsa keraga har bir davrida o'ziga yarasha o'z orzusi bor. Yani katta bo'lgan sari orzular ham o'zgaradi. Orzuga erishgandan keyin boshqa orzu qilamiz. Meni xam orzuim bor edi kelajakda o'qish edi. Opamlar bu xaqida bilardilar:
-hatto orzu qilma ham onam qo'ymaydilar derdilar. Onamni ham orzusi bor edi bizni yaxshi joyga uzatish qudalari bn maqtanish meni qiziqishlarim bor edi yani til o'rganish sher yozishga qiziqardim. 2 uy narida dugonam ham bor edi. Oilada bir qiz o'g'il edi. Ismi Nazokat. Men Nazo deb chaqirardim. Xarakterlarimiz juda o'xshash. Onam bilan onasi umuman chiqishaolmasdi. 7 sinfligimizda bizni maktabdan toshkentga aytlantirishga oborishdi. Uydan zo'rga ruxsat oldim Nazo xam bordi. TOSHKENT men xam bir kun shu yerga o'qishga kiraman dedim Nazoga. U esa faqat jilmaydi. Chunki onamni felini bilardi. Meni hafa qilmaslik uchun indamadi. Afobusimiz qizil chiroqda to'xtadi. Yo'ldan talabalar o'ta boshladi. Qanchalar baxtli ediya
Ularni kiymi meni o'ziga jalb etdi. Chunki men shunday ko'rinishda kiyinishni yaxshi ko'radim
Kuz bo'lgani bn hali sovuqmasdi uncha.
Koftichka, kalta kastumcha, shim kirasofka sochlari tepadan yig'ilgan bo'ynida yuqa sharf nomiga, qulog'ida katta sirg'a oddiy sumka. Aftobus yurdi. Men borib so'radim.
-ustoooz bular qayerda o'qiydi.
-jaxon tillarida.
- u qanaqa o'qish?
- bu til bo'yicha. Buyerga kirish un ingliz tilini o'qish kerak.
Menda yangi orzu paydo bo'ldi. Jaxon tilarga o'qishga kiraman deb oldimga maqsad qildim. Va shu kundan boshlab ingliz tilni o'rgandim yashirincha oldindan xam bilardim yanada chuquroq bilishga harakat qildim. Nazo dugonam bo'lsa xam u bilan ko'p gaplashmasdim. Onam qo'ymasdilar. Nazoni orzusi korega borish uniki ham til o'rganish edi o'qish vaqti birga til o'rganardik Opalarimni ham 18, 19 yoshda turmushga bervorishdilar.
Ana endi meni navbatim. Maktabni bitirganimdan keyin men kolejga o'qishga kirdim. Onamni xoxishi bilan albatta. Nazo xam med kolejga o'qish ga kirdi. (davomi bor

Добавлено (02-Фев-2013, 18:46)
---------------------------------------------
Orada sukunatni telefon qo'ng'irog'i buzdi.
-alo
-alo Nargiz qayerdasila?
-borvomiz.tinchlimi?
-yo' anaqa tinchli.xop mayli.
Ayol gaplari befoyda ekanligini tushungach.essiz...essiz degancha bekat oldida avtobusdan tushib ketdi.Kamola uni ortidan tikilib qoldi.Nargiz esa telefon qo'ng'irog'idan hayratlanardi.ikkovi ham ichida o'tayotgan savollarga javob topolmasdi.Kamola yana xayollar girdobida qoldi.tanimasa,bilmasa ham o'sha yigitga achinardi.bu voqea ishonish yo ishonmaslikni bilmasdi.bu safar uni dugonasining xaydovchiga yuzlanib gapirayotgan ovozi chalg'itib yubordi
-Shu yerda to'xtatvoring.
Avtobus to'xtab oldima ketin ewiklar ochildi.
-Komosh tur.yetib keldik.qizlar shoshgancha kollejga kirib ketishdi.sal nariroqda kollej o'quvchilarini ko'rib
hayratlanishdi.
-Nima bo'ldikan Nargiz?
-Bilmasam.bugun dushanbamasu.nega bula yig'ilvogan dars boshlanganiga 10minut bo'ldiku!!!
-yurchi??? Tezroq!

Добавлено (02-Фев-2013, 18:50)
---------------------------------------------
Davomi bor...

Добавлено (02-Фев-2013, 18:58)
---------------------------------------------
Taksiga chiqdim... Hayollarim chalg'ib ketardi har mashina signal berganida... Yöq yig'lamayman axir bugun tug'ilgan kunimku! Yöq, bir marta yig'lay uyda mehmonlar köp bölsa yig'lashimni ilojisi yöq... Bekatdagi voqeani esladim: Nigora Olimjon akani qöllarini mahkam ushlab nafasi bilan isitardi... Bevafo... tilimdan ushbu söz beixtiyor chiqib ketdi. Taksi haydovchisi: "Singlim kimdir bevafolik qildimi?" deb söradi. "Yög'e, bevafo dunyo degan ashula eshitib ketyapman" dedim. Telba hayollar og'ushida telbasifat bölib uyga kirdim... Kirishim bilan "HAPPY BIRTHDAY TO YOU" deya Ota-onam, qarindoshlarim qöshiq kuylab ketishdi. Hamma qarindoshlarim bilan sörashib bölgach, xonamga kirdim va karmonchamni olish uchun sumkamni ochdim. Yöq... Ey Xudo u bergan bir dona qip-qizil g'uncha atirgul... Yana bekatdagi voqealarni esladim... U dugonamni sevarmidi? Qachondan beri? Men ahmoq nega unga öyinchoq böldim? Nega sevmasa "sevaman" deb aytadi? Eshik taqilladi va ortidan: "Umidam biz seni kutyapmiz" degan dadajonimning ovozi eshitildi. Tezda kiyinib chiqdim tabriklar tabriklarga ulanib ketdi. Birpas turib kursdoshlarim kirib kelishdi. Ularni kirgizayotib kursdoshlarim orasidan "ularni" izlay boshladim. Qarang-a aynan ikkalasi kelmabdi... Zebodan söradim: "Nega Nigora kelmadi?" "Nigora shamollab qolibdi" "Ha tushunarli" (bekatda köproq qolib ketgandirda deya pichirlardim)
Tug'ilgan kunimni yomon köraman. Chunki rahmat degan gapni ming marta aytishim kerak. Tabiatan kamgap bölganim uchun köp gapirishni yoqtirmayman. Bir amallab tug'ilgan kunimni ötqazdim. Hamma ketdi. Kech soat 8 larda dadajonim va oyijonimdan uxlash uchun ruxsat söradim. Dadajonim duo qildilar: Qizalog'im Umidam! Oyijoning ukalaring hammamiz seni judayam yaxshi köramiz! Kelajakda aqlli qiz bölib, öqishlarni bitirib, baxtli oilaga kelin bölish nasib qilsin! (hayron bölib dadajonimga tikildim, chunki dadajonim hech qachon kelin bölishim haqida gapirmasdilar, hatto duolarida ham) Yaxshi Yur! Bizning baxtimizga omon böl qizalog'im! 19 yoshing qutlug' bölsin Qizalog'im!" Shu yerda oyijonim yig'lab yubordilar. Dadajonim böldi Oyijonisi qizalog'imni qörqityapsan dedi. Oyijonim hozir bir og'iz gap gapirsalar yana yig'lab yuborishini bilib: "Oyijon sizning duolaringizni ertaga eshitaman xöp dedim" erkalanib, oyijonim xöp dedilar. Rahmat dedimu ikkisini ham yuzlaridan öpib quchoqlab xayrli tun tilab xonamga kirib ketdim. Xonamga kirdim ancha paytgacha uyqum kelmadi... "Olimjon aka nega unday qildingiz?! Nigorani sevsangiz nega meni ishontirdingiz?! Sen-chi Nigora chin dugonam bölib közimga chöp suqib yuribsanmi?! Közlarimdan yosh oqardi... Eshik taqilladi... Ufff kim dedim yig'lamsirab "Umidam uxlamadingmi?" "voy yöq Dadajon kiravering" deb tezda köz yoshlarimni artdim...
- "Nega yig'lading"?
- "Yig'laganim yöq, dadajooon" (iloji boricha erkalanib gapirishga harakat qildim)
- "Men seni bilmasam ekan qizalog'im" "Nega mendan yashiryapsan?"
- "1 yoshga kattarganim uchundir"
- "Voy Umidam aqlli qizim özimning, tinchlan hech narsani öylama, yoshimiz köpaysa xafa bölishimiz kerak emas. Endi sen bir yoshga ulg'ayding, endi sen ukalaringga yanada mehribon bölishing kerak, hammasi yaxshi böladi"
- Dadajonim oyijonim uxladimi?
- "Yöq kichkina ukang Elyorbek bilasanku, ertak eshitmasa uxlamaydi 1-sinf bölsa ham, uni uxlatyapti! Mayli sen ham uxlayqol, bugun judayam charchading"
- "Dadajonim yaxshi dam oling!"
- "Xöp shirin tushlar kör qizim! Farishtalar hamroh bölsin!
Dadajonim ketdi. Uxlashga yotdim. Tushimda Olimjon akani köribman, faqat bir narsani gapirmoqchi bölib og'iz juftlardiyu, lekin közlarimga qarolmasdi...

Добавлено (02-Фев-2013, 19:12)
---------------------------------------------
Madina hikoyezda Umida bilan taksida yurdim, Olimni bekatta ko'rdim. Uyiga kirdim. U nimani o'ylasa xammasini shundoq eshittim.

Добавлено (02-Фев-2013, 20:23)
---------------------------------------------
Ertasi kuni darsga bordim. Hech narsa bölmagandek yuraverdim. Negadir hamma narsaga befarq bölib qoldim. Olimjon aka 2-paraga keldi. Tanaffusda tösatdan
- "Umida sen bilan gaplashib olmoqchiman yolg'iz darsdan keyin biron joyda uchrashaylik"
- "Kechirasiz meni Oyijonim obketadi, uzr vaqtim yöq!" dedim. U bilan boshqa gaplashmadik. Nigora bilan ham gaplashmay qöydim. Shu bilan darslar, kunlar ötaverdi. Uning Nigora bilan muhabbati hamma joyga doston bölib ulgurgandi. Ichimni rashk kemiraverardi... Lekin özimni befarq körsatardim (bu qanchalik qiyinligini bilsangiz edi.)
Olimjon aka meni 1-kursdan beri sevardi. U kursdoshlarimiz orasida böyi uzun kelishgan, og'ir, vazmin va aqlli, a'lochi va öziga töq oilada ösgan talabalarimizdan edi. 2-kursimizning kuz oylarida sevgisini she'rlar orqali yuborgan va men ham befarq emasligimni she'r orqali javob qaytargandim. Muhabbatimiz bir oyga bormasdan tamom böldi Talbaligimizning
Oltin davri 2-kursimizning yanvar oyi. Mana bugun U bilan gaplashganimizga ham 36-kun bölibdi. Deyarli hamma bilardi gaplashmay qöyganimizni. Mayli baxtli bölsin derdimu, lekin dugonam Nigorani nega unday qilganiga aqlim yetmasdi. Darsdan keyin kursdosh qizlarimiz bilan (Nigora Olimjon aka bilan "sevishib" qolgandan keyin qizlarimiz özlaridan "chetlashtirgandi" u Feruza ismli kursdoshimiz bilan qalin dugona bövoganidi, faqat ikkalasi birga yurishardi) Universitetimiz oshxonasiga borsak, kursdosh bollar alohida, Olimjon aka alohida ötiribdi. Hamma qizlar ötirdik tösatdan Zebo "Olimjonni daftari menda edi kimdir olib borib bersin, hozir u ketib qoladi. Meni qornim rosayam ochib ketdi" deb qoldi... Miyamga bir fikr keldi: "men olib boraman" dedim va daftarini olib yura boshladim. Ortimdan qizlar pichirlashib qogan edi.
- "Mana daftaringiz Zebo berib yubordi" deya yonidagi stulga ötirdim.
- u bir menga bir daftariga qarardi.
- "Sizdan bitta iltimos va talabim bor Olimjon" (uni aka degim kelmadi ösha payti negadir)
- u hayrat ila közlarini katta-katta ochib turardi.
- "Bu yerdan keting"
- "nega?" deya shoshib söradi u.
- "yaxshi unda men ketaman, dadajonimga aytsam bitta qöng'iroq qilsa böldi" dedim...
-Shunday deya turib ketvordim... Yig'lagim kelsada özimni judayam xursand körsatdim atrofdagilarga...

Men qoldim... U Turin Politexnika universitetiga "perevod" qilib ketdi. Negadir judayam xursand edim. Kunlar ötaverardi. Oynadagi aksim men emas boshqa Umida edi göyoki... Uyimdagilarga ham nisbatan özgargandim ukalarimni darslarini örgatish emas, sirklarga, parklarga, kinolarga köp olib borardim... Dadajonim ishda, oyijonim ham ishda bölsalar ham har doim telefon qilib sörab turardilar... Özgarib ketayotgandim kundan kunga köp gapiradigan, köp kuladigan qizga aylanib borardim...